გერმანიის მიგრაციული პოლიტიკის გამკაცრება: კანონიერია თუ არა CDU-ის გეგმა?
გერმანიის მიგრაციული პოლიტიკის გამკაცრება: CDU-ის გეგმის სამართლებრივი წინააღმდეგობები
22 იანვარს, 2025 წელს, ავღანელმა მიგრანტმა, რომელსაც გერმანიის დატოვება ევალებოდა, დანით დაესხა თავს ბავშვების ჯგუფს აშაფენბურგში, რის შედეგადაც ორი ადამიანი დაიღუპა. ამ შემთხვევამ მიგრაციული პოლიტიკის გამკაცრებისკენ მოწოდებები კიდევ უფრო გააძლიერა.
CDU-ის თავმჯდომარე, ფრიდრიხ მერცი, მიიჩნევს, რომ საჭირო არის მიგრაციის მკაცრი კონტროლი და წარმოადგინა ხუთპუნქტიანი გეგმა, რომელიც, მისი თქმით, უნდა შეაჩეროს არალეგალური მიგრაცია. თუმცა, ამ გეგმას სერიოზული სამართლებრივი წინააღმდეგობები აქვს, რადგან მიგრაციისა და თავშესაფრის პოლიტიკა არეგულირებს არა მხოლოდ გერმანიის, არამედ ევროკავშირის კანონმდებლობაც.
სამართლებრივი შეზღუდვები CDU-ის გეგმაზე
1. მუდმივი სასაზღვრო კონტროლი
გერმანია შენგენის ზონის წევრია, სადაც სასაზღვრო კონტროლი, როგორც წესი, არ ხორციელდება. თუმცა, განსაკუთრებულ შემთხვევებში, როგორიცაა საზოგადოებრივი წესრიგის ან შიდა უსაფრთხოების სერიოზული საფრთხე, ევროკავშირის კანონმდებლობა ითვალისწინებს დროებითი კონტროლის შემოღების შესაძლებლობას.
უკვე მოქმედებს შერჩევითი სასაზღვრო კონტროლი გერმანიის საზღვრებზე ავსტრიასთან, პოლონეთთან, ჩეხეთთან, შვეიცარიასთან, ბელგიასთან, ნიდერლანდებთან, დანიასთან, ლუქსემბურგთან და საფრანგეთთან. თუმცა, ევროკავშირის კანონმდებლობა არ იძლევა მუდმივი სასაზღვრო კონტროლის შესაძლებლობას.
2. თავშესაფრის მაძიებელთა უარყოფა საზღვარზე
CDU-ის გეგმა ითვალისწინებს ყველა იმ პირის შესვლის აკრძალვას, ვინც არ ფლობს მოქმედ დოკუმენტებს, მათ შორის თავშესაფრის მაძიებლებსაც.
ევროკავშირის კანონმდებლობის (დუბლინის რეგულაცია) მიხედვით, თავშესაფრის მაძიებელი ვალდებულია განაცხადი გააკეთოს იმ პირველივე ქვეყანაში, სადაც ევროკავშირში შევიდა. ამავე დროს, გერმანიას არ აქვს უფლება, საზღვარზე ყველა ასეთი პირი ავტომატურად უარყოს, რადგან პროცედურა ითვალისწინებს განაცხადის ინდივიდუალურ განხილვასა და გასაუბრებას.
გარდა ამისა, გერმანიას ზოგიერთ შემთხვევაში თავად უწევს თავშესაფრის უზრუნველყოფა, მაგალითად, თუ განაცხადის გამკეთებელს ოჯახის წევრები უკვე იმყოფებიან გერმანიაში.
3. საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადება
CDU და CSU მოითხოვენ, რომ გერმანიამ ეროვნული კანონმდებლობა ევროკავშირის წესებზე წინ დააყენოს და საგანგებო მდგომარეობა გამოაცხადოს მიგრაციის სფეროში.
ევროკავშირის ხელშეკრულების 72-ე მუხლი იძლევა საშუალებას, რომ ქვეყანა გადაუხვიოს ევროკავშირის თავშესაფრის წესებს, თუ საზოგადოებრივ წესრიგსა და უსაფრთხოებას სერიოზული საფრთხე ემუქრება. თუმცა, ამის დამტკიცება რთულია, რადგან გერმანიის ხელისუფლებამ უკვე გაამკაცრა კონტროლი და ამით შეამცირა არალეგალური მიგრაცია.
გარდა ამისა, ევროპული სასამართლო ლუქსემბურგში მკაცრად აკონტროლებს ამ მუხლის გამოყენებას და ჯერჯერობით არც ერთმა ქვეყანამ ვერ შეძლო ამგვარი საგანგებო მდგომარეობის სამართლებრივი გამართლება.
პოტენციური შედეგები
თუ გერმანია ცალმხრივად გაამკაცრებს თავშესაფრის პოლიტიკას, სხვა ევროკავშირის ქვეყნებიც შეიძლება იგივე გააკეთონ, რაც დამატებით კრიზისს გამოიწვევს. ამან შესაძლოა დააჩქაროს თავშესაფრის სისტემის რეფორმა მთელ ევროკავშირში.
ამრიგად, CDU-ის გეგმა, რომელიც არალეგალური მიგრაციის მკაცრ შეზღუდვას გულისხმობს, სამართლებრივი წინააღმდეგობების წინაშეა და შესაძლოა გერმანიასა და ევროკავშირს შორის სერიოზული დაპირისპირება გამოიწვიოს.
